گزارش صعود قله چین کلاغ و دوشاخ

موقعیت جغرافیایی استان

شرح گزارش برنامه

برنامه‌ی صعود قله‌ی دوشاخ با عنوان گام دوم صعود پلکانی آماده سازی صعود قله‌های سبلان، علم کوه و دماوند به همراه ۳۴ نفر از همنوردان در ساعت ۵:۱۵ صبح از شهرک بام تهران واقع در شمال سعادت آباد شروع شد.
قله‌ی چین کلاغ از دو مسیر قابل صعود است. یکی مسیر داخل دره‌ی بیدستان و دیگری یال شرقی دره. مسیر انتخابی ما، داخل دره بود که با پاکوبی مشخص در کنار بستر رودخانه امتداد می‌یافت. پس ازحدود ۴۵ دقیقه به چشمه اول رسیدیم و به پیمایش در کنار بستر رودخانه ادامه دادیم. در ساعت ۶:۳۰ در کنار چشمه‌ی دوم که مکانی پُر درخت هم بود برای استراحت و صرف صبحانه توقف کردیم.
پس از نیم ساعت استراحت، برای رسیدگی بهتر، تیم توسط سرپرست به دو گروه تقسیم شد. دو گروه با فاصله‌ی کمی، به پیمایش در مسیری که همچنان کنار بستر رودخانه بود ادامه داد. کم کم از دره خارج می‌شدیم و دامنه‌ی جنوبی چین کلاغ که به قله منتهی می‌شد، پیش رویمان خودنمایی می‌کرد.
در نهایت به دامنه‌ی جنوبی چین کلاغ که شیب نسبتاً تندی هم داشت رسیدیم. بدون هیچ چالشی، به مسیرمان در پاکوب که بخش‌هایی از آن به شکل زیگزاگ بود ادامه دادیم. در اواسط مسیر، جایی نسبتاً مسطح به همراه تخته سنگ‌هایی بود و مناسب برای استراحت. پس از دقایقی استراحت به مسیرمان ادامه دادیم و در نهایت در ساعت ۸:۳۰ هر دو تیم به قله‌ی چین کلاغ رسید. از روی قله‌ی چین کلاغ، در غرب قله‌های سولدار، بندنوش و بندعیش مشخص بود.
پس از استراحت، در ساعت ۹ هر دو تیم، پشت هم مسیر را در جهت شمال ادامه داد. در دور دست، قله‌ی دوشاخ مشخص بود. پس از فرود کوتاهی از قله‌ی چین کلاغ، در یک دوراهی، مسیر را به سمت چپ (شمال غربی) ادامه دادیم. این مسیر، در بخش‌هایی بدون شیب بود و در بخش‌هایی شیبِ رو به پایین داشت که در نهایت به پایین‌ترین بخشِ خط الراس که گردنه یا زین اسبی کارا بود می‌رسید. گردنه کارا که آن را با عنوان «گردنه یون» نیز می‌شناسند در ارتفاع ۲۶۱۰ متری است. در این گردنه، یک تابلوی راهنما نیز وجود داشت.
بعد از گردنه کارا، پاکوبِ پیشِ رویمان در جهت شمال غرب با شیب نسبتاً تندش مشخص بود. این مسیر نسبت به مسیری که طی کرده بودیم پوشش گیاهی انبوه‌تری داشت. طوری که گل‌های زیبای بهاری، لذت صعودمان را دو چندان می‌کرد. در این پاکوب که روبرویمان میله‌ی فلزی قله نیز مشخص بود، به مسیرمان ادامه دادیم و در ساعت ۱۰:۴۵ به جانپناه دوشاخ رسیدیم. جانپناهی که با ورقه‌های فلزی در ساده ترین شکل ساخته شده بود. از این جانپناه به دو طریق می توان به قله‌ی دوشاخ رسید. مسیر غرب جانپناه که مسیری کاملا دست به سنگ و کمی چالشی‌ست و مسیر شمال شرق جانپناه که پاکوب و انتخاب ما نیز بود. این پاکوب با امتداد در جهت شمال و سپس به سمت جنوب (با دور زدن قله) به قله می‌رسید.
در نهایت در ساعت ۱۱ به قله دوشاخ رسیدیم. به دلیل موقعیت خطرناک قله و نبود فضای کافی، عکس دست جمعی، در زیر قله گرفته شد. روی قله دوشاخ، در جهت شرق، پناهگاه پلنگچال و قله‌ی کماچال، در شمال، دوشاخ شمالی و سیاه‌سنگ وهمچنین بیشتر قله‌های خط الراس توچال مشخص بود. پس از استراحت، در ساعت ۱۱:۳۰ مسیر فرود را پیش گرفتیم.
مسیر فرودمان تا قبل از قله‌ی چین کلاغ همان مسیر صعودمان بود. قبل از قله‌ی چین کلاغ به جای صعود مجدد قله، از طریق دوراهی‌ای که وجود داشت به سمت راست (غرب) تراورس کردیم. ادامه‌ی این مسیر، به یال غربی چین کلاغ می‌رسید که مسیر بهتری برای فرود بود.
چون هدفمان فرود از دره بیدستان بود، در نقطه ای از یال، به سمت شرق و داخل دره متمایل شدیم. در ساعت ۱۴:۳۰ به چشمه رسیدیم. با نیم ساعت استراحت و صرف ناهار، مسیر داخل دره را ادامه دادیم و در نهایت در ساعت ۱۶ برنامه در شهرک بام تهران پایان یافت.

حمید میرزائی   h.mirzaie26@gmail.com